Of het in Nederland nou echt veel meer regent dan in andere landen weet ik niet, maar ik geloof wel dat wij er vaker over klagen. Zelfs nu we er dankzij de buienradar niet zo vaak meer door worden verrast. Maar het zit in onze cultuur, klagen over het weer. Dat krijg je er niet uit. Net zoals onze drang om overdreven goed voorbereid te zijn op alle weersomstandigheden. De meeste mensen bezitten meerdere dassen, mutsen, handschoenen, regenpakken en paraplu’s. Want je-weet-maar-nooit.
Net als vroeger thuis bezit ik een paraplubak. Er staat één paraplu in, die ik nooit bij me heb als het een keer regent, en een fietspomp die niet past op het ventiel van mijn fiets. Bij het uitruimen van mijn auto ontdekte ik in de achterbak nóg vijf ongebruikte paraplu’s. En dat terwijl er in mijn Fiat Panda toch echt maar vier mensen passen.
Hoeveel is te veel? En kunnen ze eigenlijk niet allemaal weg, vraag ik me af. Als ik in mijn hele leven tien keer een paraplu gebruikt heb, schat ik het ruim in.
Zoals bij elk voorwerp waarvan ik me afvraag of ik het weg zal doen, bedenk ik wat de consequentie is. Statistisch gezien zal ik eens in de vier jaar een keer natregenen. Ik denk dat ik dat wel overleef.